DKF UG Miłość Blondynki - sprawdź repertuar na maj!
05 maja 2022 (czwartek), godz. 18:30
Dobre, bo polskie: FILM BALKONOWY
reż. Paweł Łoziński, Polska, 2021, 100 min.
-----------------------------
12 maja 2022 (czwartek), godz. 18:30
Kinoterapia: LINGUI
reż. Mahamat-Saleh Haroun, Niemcy, Francja, Belgia, 2021, 87 min.
-----------------------------
19 maja 2022 (czwartek), godz. 18:30
Mistrzowie kina: DRIVE MY CAR
reż. Ryūsuke Hamaguchi, Japonia, 2021, 179 min.
-----------------------------
Miejsce: Aula 1.43, Wydział Filologiczny Uniwersytetu Gdańskiego, Ul. Wita Stwosza 55 Gdańsk Oliwa
Karnety: 1 film 10 ulgowy * / 15 normalny zł / 2 filmy 15 ulgowy * / 25 normalny zł / 4 filmy 25 ulgowy * / 40 normalny zł
Sprzedaż karnetów na www.ekobilet.pl/ack oraz na pół godziny przed seansem z opcją płatności gotówką lub terminalem płatniczym.
* karnety ulgowe dla studentów, uczniów i słuchaczy Gdańskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku oraz posiadaczy Metropolitalnej Karty dla Kultury (sprzedaż karnetów pół godziny przed seansem)
-----------------------------
05 maja 2022 (czwartek), godz. 18:30
Dobre, bo polskie: FILM BALKONOWY
reż. Paweł Łoziński, Polska, 2021, 100 min.
Ulubiony film widzów 18. edycji festiwalu Millennium Docs Against Gravity w końcu w kinach! Uznany dokumentalista Paweł Łoziński zebrał mozaikę ludzkich historii, rozmawiając z przechodniami z własnego balkonu kamienicy na warszawskiej Saskiej Kępie.
„Film balkonowy” zaskakuje i wciąga, jest na przemian wesoły i refleksyjny. Łoziński jest swoich rozmówców ciekawy, a oni odwdzięczają mu się najintymniejszymi historiami. Jego bohaterowie niosą w sobie zagadki i tajemnice, potrafią też zaskoczyć. Łoziński spędził na swoim balkonie 165 dni zdjęciowych w ciągu ponad 2,5 roku. Spotkał ponad 2000 rozmówców. Z tych spotkań pod jego „świeckim konfesjonałem” powstał film o nas samych – w „Filmie balkonowym” każdy z nas może przejrzeć się jak w lustrze.
Podczas 18.MDAG „Film balkonowy” zdobył Nagrody Publiczności warszawskiej i katowickiej oraz wyróżnienia w Konkursie Głównym i Konkursie Polskim. Produkcja została również doceniona na zagranicznych festiwalach filmowych, zdobywając m.in. nagrody Grand Prix w Locarno i Biarritz oraz nagrodę MDR Award na festiwalu DOK Leipzig. Otrzymała także trzy nominacje do Polskich Nagród Filmowych ORŁY (Najlepszy Film Dokumentalny, Najlepsza Reżyseria i Najlepszy Montaż).
https://www.againstgravity.pl/films/film-balkonowy
https://www.facebook.com/events/1012600509371513/
-----------------------------
12 maja 2022 (czwartek), godz. 18:30
Kinoterapia: LINGUI
reż. Mahamat-Saleh Haroun, Niemcy, Francja, Belgia, 2021, 87 min.
Występują: Achouackh Abakar, Rihane Khalil Alio, Youssouf Djaoro, Briya Gomdigue, Hadjé Fatimé Ngoua
„Lingui” to jeden z nielicznych filmów z Afryki, który trafił do konkursu festiwalu w Cannes. I zarazem kolejne dzieło wybitnego reżysera, pochodzącego z Czadu Mahamata-Saleha Harouna, które wzbudziło zachwyt krytyków. „Podnosząca na duchu historia kobiecej emancypacji” – pisał po canneńskiej premierze „The New York Times”. „Piękny portret dziewczyny, która odważyła się wziąć życie we własne ręce” – wtórowała mu „Cineuropa”. „Lingui” to kameralna, poruszająca do głębi opowieść o matce, która podejmuje najwyższe ryzyko, by ocalić córkę, i o opresji, z której rodzi się kobieca solidarność. To także niezwykłej urody kino nasycone poezją i prawdziwy obraz części świata, którą dotąd oglądaliśmy oczami zachodnich twórców czy podróżników.
Amina mieszka na rozpalonych słońcem przedmieściach stolicy Czadu, Ndżameny, gdzie samotnie wychowuje piętnastoletnią Marię. Każdy dzień jest walką o to, by los córki był lepszy od tego, który stał się udziałem jej matki, ciężko pracującej na kruchą stabilizację. Ale jeden dzień i jedna wiadomość wystarczą, by świat bohaterek „Lingui” runął jak domek z kart. Maria jest w ciąży i chce ją usunąć. W kraju, w którym aborcja jest zarówno grzechem, jak i przestępstwem, pomoc zrozpaczonej nastolatce niesie ze sobą ogromne ryzyko. Czy Amina zdecyduje się na walkę, która z góry wydaje się przegrana?
Słowo „lingui” oznacza w Czadzie „więź” – ze wspólnotą, z najbliższymi. Relację, z której wynika wzajemna troska i odpowiedzialność. Film Harouna z niezwykłą empatią portretuje solidarność rodzącą się pomiędzy bohaterkami zmuszonymi walczyć o swoją godność w brutalnej, patriarchalnej rzeczywistości. To także pełna mocy i nadziei na lepsze jutro opowieść o dojrzewaniu do samostanowienia i wyzwalaniu się spod władzy stereotypów dzięki aktom solidarności i troski.
https://gutekfilm.pl/lingui-haroun
https://www.facebook.com/events/1402532036834676/
-----------------------------
19 maja 2022 (czwartek), godz. 18:30
Mistrzowie kina: DRIVE MY CAR
reż. Ryūsuke Hamaguchi, Japonia, 2021, 179 min.
Występują: Hidetoshi Nishijima, Tōko Miura, Reika Kirishima, Masaki Okada
Nagrody: Oscar 2022 - Najlepszy pełnometrażowy film międzynarodowy, Złoty Glob 2022 - Najlepszy film zagraniczny, BAFTA 2022 - Najlepszy film nieanglojęzyczny; Cannes 2021 Złota Palma - Najlepszy scenariusz Ryûsuke Hamaguchi, Takamasa Oe, Nagroda Francuskiego Kina Artystycznego (AFCAE) - Najlepszy film Ryûsuke Hamaguchi, Nagroda Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej (FIPRESCI) - Nagroda konkursowa Ryûsuke Hamaguchi, Nagroda Jury Ekumenicznego - Nagroda główna Ryûsuke Hamaguchi
W zaledwie kilka miesięcy od światowej premiery „Drive My Car” stał się już filmowym fenomenem, który podbija świat. Trzy nagrody na Festiwalu w Cannes, w tym za najlepszy scenariusz, Złoty Glob dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego, niemal pewny Oscar dla najlepszego filmu międzynarodowego oraz nominacja w głównej kategorii – to tylko kilka z wielu laurów, jakie ten poruszający, misterny dramat zdobył do tej pory. Film Ryūsuke Hamaguchiego to mistrzowska ekranizacja opowiadania Harukiego Murakamiego z tomu „Mężczyźni bez kobiet”. Japoński reżyser zabiera nas w filmową przejażdżkę legendarnym czerwonym Saabem 900 Turbo, podczas której nie ogranicza się do doskonałego przekładu na język kina tajemniczej, uwodzicielskiej aury książek Murakamiego. Hamaguchi rozwija zaczerpniętą z nich historię, tworząc na jej bazie własną opowieść o sekretach, zdradzie, wychodzeniu z życiowych ról, i o mężczyźnie, który kogoś stracił.
Yūsuke (Hidetoshi Nishijima) jest aktorem i reżyserem teatralnym, a jego żona, Oto (Reika Krishima), telewizyjną scenarzystką, która lubi opowiadać historie także w łóżku – choć te scenariusze ocenzurowałaby każda stacja. Łącząca ich więź wydaje się głęboka – do momentu gdy Oto niespodziewanie umiera, pozostawiając po sobie wiele tajemnic. Pogrążony w smutku Yūsuke wyjeżdża do Hiroszimy, by tam reżyserować w teatrze „Wujaszka Wanię”, w którym główną rolę dostaje młody aktor, Kōji (Masaki Okada). Kōji znał Oto i zna odpowiedzi na dręczące męża pytania. Czy jednak Yūsuke zdobędzie się na konfrontację z mężczyzną, z którym być może zdradzała go żona? Jej obecność jest w pięknym, łagodnym, melancholijnym filmie stale wyczuwalna: Yūsuke puszcza bowiem w aucie kasety z czytanymi przez nią fragmentami „Wujaszka Wani”. Za kierownicą jego dopieszczonego Saaba siada wynajęta przez teatr szoferka, Misaki (Tōko Miura), której milczenie skrywa wspomnienie dawnej tragedii. Prowadzone przez nią auto staje się konfesjonałem dla wszystkich bohaterów, a poczynione w nim wyznania przyniosą nie tylko ulgę i spokój, ale także pozwolą stworzyć samotnikom nowe więzi.
Hamaguchi z zachwytem przygląda się życiu, w którym ludzkie losy krzyżują się, plączą i prostują, jak boczne drogi, miejskie ulice i estakady autostrad. Choć „Drive My Car” wiezie potężny emocjonalny ładunek, to reżyser trzyma kierownicę tak pewną ręką, że – jak mawia główny bohater – „prawie nie czujemy grawitacji”. Opowiadający z niebywałą lekkością o samotności i traumie, pełen czułości dla swoich kruchych bohaterów, pozwalający im doświadczyć bliskości, którą i my czujemy się obdarowani, Ryūsuke Hamaguchi wyrasta nie tylko na godnego następcę japońskich mistrzów pokroju Ozu, ale i na jednego z najważniejszych artystów światowego kina.
https://gutekfilm.pl/drive-my-car-hamaguchi
https://www.facebook.com/events/1249322015598338/