O muzyce serbskiej ciąg dalszy

INDUSTRIAL ROCK 

Chociaż scena rocka industrialnego jest uważana za dość dojrzałą, scena serbska wywarła na nią ogromny wpływ. Jednym z najwybitniejszych przedstawicieli był zespół VIVIsect, który powstał w 1989 roku i wydał dwie płyty kasetowe.

Wczesne lata 90. dały nam takie zespoły jak Overdose z Belgradu i Katarza z Nowego Sadu, które łączyły rock industrialny z elementami rocka alternatywnego.

Pod koniec lat 90. na scenę wkroczyli nowi artyści rocka industrialnego, tacy jak DreDDup i Žexon 5 z Nowego Sadu i Klopka za Pionira z Pancevo. DreDDup wydał siedem płyt, zagrał kilka europejskich tras koncertowych i współpracował z kultowym słoweńskim zespołem Borghesia.

Później niektóre znane zespoły włączyły do ​​swojego brzmienia elementy rocka industrialnego: np. grindcore zespół Urgh!,a  Supernaut, czerpiąc z różnorodnych muzycznych wpływów, pokazał nowy rodzaj eksperymentalnego rocka industrialnego.

GRUNGE I POST-GRUNGE

Reprezentantami grunge'u na serbskiej scenie rockowej były zespoły Block Out z Belgradu i Bjesovi z Horní Milanovac. Po ich debiutanckim albumie Crno, belo i srebrno (1994) koncept wczesnego hard rocka Block Out zaczął zmierzać w kierunku mroczniejszej, cięższej atmosfery i brzmienia Nikoli Vrankovicha. Kolejny album Godina sirotinjske zabave (1996) zawierał materiał napisany przez sześć lat istnienia zespołu, a tematy liryczne dotyczyły głównie końca socjalizmu w Serbii. Wraz z wydaniem kolejnego albumu, San koji srećan sanjaš sam (1998), zespół przeszedł od brzmienia grunge do art rocka i rocka alternatywnego. Bjesovi wydali swój debiutancki album U osvit zadnjeg dana w 1991 roku, ale odnieśli sukces wraz z wydaniem ich drugiej płyty w 1994 roku. Osiągnąwszy sukces z płytą, zespół zwrócił się ku religijnym tekstom i muzyce na kolejnej płysie, Stolica Apostolska i Ziemia Święta (1997). Po wydaniu płyty Bjesovi rozpadł się, po czym członek zespołu Goran Maric został jednym z założycieli chrześcijańskiego projektu rockowego Pesme iznad istoka i zapada (2001). Grupa zreformowała się z nowym składem w 2000 roku i wydała płytę Bolje ti w 2009 roku.

W 2000 roku najbardziej znane były trzy zespoły post-grunge: Night Shift, Euforia i Broken Strings. Night Shift, choć powstał w 1991 roku, wydali swoją debiutancką płytę Undercovers dopiero w 2002 roku. Płyta, na której znalazły się covery piosenek różnych artystów rockowych i popowych, została dobrze przyjęta przez publiczność i krytyków, a zespół zaczął nagrywać własne piosenki, wydając w 2009 roku drugą płytę Bez zaklona.

Euforia, założona w 1999 roku i głównie pod wpływem Nirvany, wydała swoją debiutancką płytę w 2005 roku. Singiel grupy, Blokovi, został ogłoszony singlem roku 2005 na corocznej liście najlepszych singli B92. Grupa kontynuowała występy i wydała swój drugi album 2. w 2008 roku.

Broken Strings, który zaczynał jako tribute Pearl Jam, przeszedł do pisania własnego materiału demo i po wygraniu 39. festiwalu Gitarijada w Zajecar, zespół wydał swoją debiutancką płytę Svaki trenutak ostaje... w 2007 roku.

SYNTH POP

Jednym z pierwszych serbskich zespołów synth-popowych był zespół Beograd, który był również jednym z pionierów byłej jugosłowiańskiej muzyki elektronicznej. Grupa powstała w 1981 roku, aw 1983 wydała jedyną płytę Remek depo, łączący synth-pop i soul z instrumentami dętymi. Wraz z upadkiem sceny nowej fali około 1982 roku, niektóre zespoły nowofalowe, takie jak U Škripcu i Zana, przeniosły się na synthpop.

Zana, nazwana na cześć wokalistki zespołu, Zany Nimani, wydając swoją debiutancką płytę Loše vesti uz rege za pivsku flašu (1981), przeszła w kierunku radiowego pop-rocka, nowego romantycznego i synth-popowego brzmienia, wydając swoją drugą płytę Dodirni mi Kolano (1982). Pomimo sukcesu Dodirni mi kolena i kolejnej płyty Natrag na voz (1983), zespół opuścił wokalista Nimani.

Lucky Penguini, mimo że miał niestabilny składu zespołu od 1979 roku, zyskał popularność w 1983 roku debiutancką EP-ką Šizika. Sukcesem okazał się również debiutancka płyta Music for the Baby (1984), jednak późniejsze utwory, płyty i EP nie powtórzyły poprzedniego sukcesu. Grupa rozpadła się w 1989 roku, ale przeżyła krótki powrót w 1994, 1995 i 2006 roku.

Z płytkami Ajd 'se zezamo (1984) i Muvanje (1985) The D'Boys stali się popularni dzięki humorystycznym stylowi, lirycznemu z kiczem i frywolnymi motywami związanymi z życiem nocnym, imprezami. Zespół rozpadł się w 1985 roku, kiedy Jovanovic założył zespół Peđa D'Boy, a następnie rozpoczął karierę solową, podczas gdy Petrovic dołączył do Piloti, a następnie Catherine the Great, później zaczął grać na akordeonie i założył swój zespół Miško Plavi.

Aleksander Kazak - student III roku bezpieczeństwa narodowego, członek SKN UG Bałkanika.

Źródło zdjęcia: https://sr.wikipedia.org/wiki/Eyesburn