Wspólne przedsięwzięcie WWF i Stacji Morskiej UG

Pod koniec września rybacy poławiający na morskich wodach Wolińskiego Parku Narodowego otrzymali bezpłatnie pingery – akustyczne urządzenia ostrzegające morświny przed sieciami rybackimi.

Pingery zakupione zostały w ramach projektu „Ochrona ssaków i ptaków morskich i ich siedlisk”, realizowanego wspólnie przez Stację Morską im. Profesora Krzysztofa Skóry Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego i Fundację WWF Polska. Pingery to aktualnie najskuteczniejsza, a zarazem najprostsza metoda chroniącą morświny przed śmiercią w wyniku uwięzienia w rybackich sieciach. Sieci to bowiem jedno z głównych zagrożeń dla tych zwierząt.

Czym są pingery?

Są to urządzenia, które poprzez emitowanie dźwięków o odpowiedniej częstotliwości mają za zadanie ostrzegać morświny o niebezpieczeństwie w postaci sieci rybackich na łowiskach.  Przyczepiane są zwykle do sieci, dzięki czemu morświny nie płyną w ich kierunku, unikając zaplątania się w nie, a tym samym unikając śmierci w wyniku uduszenia. Pulsacyjny odgłos pingerów emitowany jest w zakresie słyszalnym wyłącznie przez te małe walenie, nie powodując płoszenia ryb i nie zmniejszając wydajności rybackich połowów.

Podobnie jak nietoperze morświny posługują się echolokacją. Wysyłają fale dźwiękowe, które odbijając się od przedmiotów w ich otoczeniu, dostarczają im niezbędnych informacji o odległości od obiektów, ich wielkości czy kształcie. Współczesne syntetyczne i bardzo cienkie tkaniny sieciowe nie odbijają emitowanych przez morświny dźwięków tak, aby mogły one z odpowiednią siłą i w porę do nich dotrzeć. Jeśli odbite echo jest zbyt słabe, morświny wpadają w sieci i uwięzione w nich giną z braku dostępu do powietrza.

Używanie pingerów to próba pogodzenia potrzeb przybrzeżnego rybołówstwa i ochrony zagrożonego gatunku. Rybacy, który stosują pingery, budują w oczach społeczeństwa pozytywny wizerunek swojej profesji. Z powodzeniem wykonując swoją pracę, przyczyniają się do ocalenia wielu morświnów.

„Stosowanie pingerów to skuteczna metoda ograniczająca przyłów krytycznie zagrożonego w Morzu Bałtyckim morświna. Cieszymy się, że los tych pięknych ssaków morskich nie jest obojętny rybakom, którzy wyrażają chęć do podjęcia współpracy. Pingery zakupione w projekcie  czekają na chętnych i są do pobrania za darmo w Stacji Morskiej UG w Helu. Możliwe jest także dostarczenie ich do ośrodków rybackich” – mówi Maria Jujka – Radziewicz, specjalistka WWF Polska ds. ochrony ekosystemów morskich.

Armatorzy jednostek rybackich poniżej 12 m długości, którzy otrzymali pingery niebawem wyposażą w nie swoje sieci. Ich połowy będą „połowami przyjaznymi morświnom”. Jednocześnie jest to prawdopodobnie pierwszy przypadek stosowania pingerów przez armatorów jednostek rybackich poniżej 12 m długości w Polskich Obszarach Morskich. Obowiązek taki spoczywa jedynie na armatorach jednostek o długości powyżej 12 m, poławiających sieciami skrzelowymi w obszarze 24 ICES (zachodni fragment POM), co wynika z Rozporządzenia Rady (WE) 812/2004.

„Sieci skrzelowe są podstawowym narzędziem połowowym stosowanym przez łodzie rybackie, w większości  jednostki poniżej 12 metrów długości, które stanowią 80% polskiej floty rybackiej. Sprawia to, że sieci skrzelowe są najczęściej stosowanymi narzędziami połowowymi w Polskich Obszarach Morskich. Dlatego też Rozporządzenie 812/2004, które nakazuje stosowanie pingerów nie sprawdza się w Polskich Obszarach Morskich z dwóch podstawowych powodów – obejmuje wyłącznie jednostki większe, które zdecydowanie rzadziej sięgają w połowach po te sieci, na których powinny być montowane pingery i których jest  znacznie mniej niż łodzi rybackich, a po drugie ogranicza ich używanie do niewielkiego obszaru polskich wód Bałtyku czyli kwadratu 24 ICES (zachodni fragment POM)”- mówi  Wojciech Górski ze Stacji Morskiej Uniwersytetu Gdańskiego im. Prof. Krzysztofa Skóry w Helu.

Aby wypełnić tę lukę prawną, pingery zakupione w ramach projektu „Ochrona ssaków i ptaków morskich i ich siedlisk”, bezpłatnie przekazywane będą armatorom jednostek poniżej 12 metrów długości.

Więcej informacji na stronie http://media.wwf.pl/